Wiatr, który cicho szeleszcząc po prostu mnie otula. Rozwiewa to co mnie zasmuca. Po prostu go słyszę, I nie czuję się samotna. Czuję błogi spokój. Zadowolona krążę, ale nie widzę celu. Wietrze! Zanieś mnie tam, gdzie w końcu uwierzę. Pofruńmy razem w miejsce, gdzie zimno nas nie dostrzeże. Popłyńmy. I po prostu cieszmy się szczęściem.
Eliza Kaczor - Miłośniczka książek całkowicie zagłębiona w wyobraźni. Patrzy na świat z dozą filozoficznego zamyślenia. Zwykła dziewczyna opisująca to co ją otacza. Pomaganie to jej drugie imię. Stara się żyć szybko i brać życie takie jakie jest. Stara się być po prostu sobą. Indywidualistka w każdym calu.